Samenwoning en partneralimentatie
Samenwoning met een nieuwe partner kan ertoe leiden dat de partneralimentatie eindigt. Voor een geslaagd beroep op de...
Lees verder
In de avonduren op afspraak geopend!
024 365 16 60
Op 29 juni 2015 is het initiatief wetsvoorstel Wet herziening partneralimentatie bij de Tweede Kamer ingediend. Het doel van dit wetsvoorstel is onder andere de vereenvoudiging van de berekening en de verkorting van de duur. De bedoeling is dat de wet in werking treedt op 1 januari 2020.
In de huidige partneralimentatie wet is bepaald dat de verplichting tot het betalen van partneralimentatie automatisch eindigt na het verstrijken van een termijn van twaalf jaren. Deze twaalfjaarstermijn vangt aan op de datum van de scheiding, dus de datum waarop de beschikking in de registers van de burgerlijke stand wordt ingeschreven. Als het huwelijk niet meer dan vijf jaren heeft geduurd en uit dit huwelijk geen kinderen zijn geboren, eindigt de verplichting tot het betalen van partneralimentatie automatisch na het verstrijken van een termijn die gelijk is aan de duur van het huwelijk.
Meer over partneralimentatie Indexeringstool
De hoofdregel in het wetsvoorstel is dat de duur van de partneralimentatie de helft bedraagt van de duur van het huwelijk, met een maximum van vijf jaren. Op deze hoofdregel waren in eerste instantie twee uitzonderingen voorgesteld:
Later is er nog een extra categorie bijgekomen. De alimentatiegerechtigde die op het moment van de inwerkingtreding van de wet 50 jaar of ouder is, maar nog niet de leeftijd van 57 jaar heeft bereikt, en die vijftien jaar of langer getrouwd is op het moment van indiening van het echtscheidingsverzoek, heeft ook recht op partneralimentatie voor de duur van (maximaal) tien jaar. Uit de voorgestelde wettekst blijkt dat het gaat om de categorie van alimentatiegerechtigden, die geboren is op of vóór 1 januari 1970.
Daarnaast was in het eerdere voorstel opgenomen dat de alimentatieplicht zou eindigen bij het bereiken van de AOW-gerechtigde leeftijd door de alimentatieplichtige. Deze beëindigingsgrond is later geschrapt. Dit betekent dat ook na het bereiken van de AOW-gerechtigde leeftijd door de alimentatieplichtige, de alimentatieplicht kan voortduren. Dit is van belang voor de groep van alimentatiegerechtigden die op grond van de hierboven genoemde uitzonderingen op de hoofdregel recht heeft op een langere termijn van tien jaar, maar van wie de ex-echtgenoot kort voor de AOW-leeftijd zit.
Uit diverse publicaties blijkt dat het huidige wetsvoorstel in de Tweede Kamer kan rekenen op een meerderheid van stemmen. Dit betekent dat het de verwachting is dat het wetsvoorstel zal worden aangenomen door de Tweede Kamer.
Wat de kansen van het wetsvoorstel in de Eerste Kamer zijn, is niet duidelijk. Op 27 mei 2019 zullen er verkiezingen plaatsvinden voor de Eerste Kamer. Of na de verkiezingen er een meerderheid is voor het wetsvoorstel, hangt van veel factoren af. Dit betekent dat het onzeker is dat het wetsvoorstel in zijn huidige vorm met ingang van 1 januari 2020 daadwerkelijk zal zijn ingevoerd. AB advocaten zal u op de hoogte houden van de verdere ontwikkelingen op dit gebied.
Naast voornoemd wetsvoorstel is overigens de verwachting dat met ingang van 1 januari 2020 de fiscale aftrekbaarheid van partneralimentatie aan banden wordt gelegd. Dit betekent dat degene die partneralimentatie betaalt, een lager fiscaal voordeel heeft. Ook met die wijziging dient bij de vaststelling van alimentatie rekening te worden gehouden.
Hoe kan ik mijn alimentatie laten berekenen?
Het is belangrijk rekening te houden met de hiervoor beschreven ontwikkelingen ten aanzien van de wijziging van de partneralimentatie wet. In de rechtspraak is de lijn al uitgezet: van een alimentatiegerechtigde mag in de huidige tijd worden verwacht dat die er zo snel mogelijk voor zorgt dat zij (voor het gemak ervan uitgaande dat het de vrouw betreft) in haar eigen levensonderhoud kan voorzien. Met name als de kinderen een leeftijd hebben waarop zij niet meer continue zorg nodig hebben, dient de alimentatiegerechtigde er alles aan te doen om een eigen inkomen te krijgen/meer inkomen te genereren. Rechters bepalen steeds vaker dat de partneralimentatie in een korte tijd (afhankelijk van de omstandigheden) wordt afgebouwd naar nihil, of zelfs dat de termijn voor het betalen van partneralimentatie wordt verkort (wat limitering genoemd wordt). Bij nihilstelling kan de alimentatiegerechtigde alsnog om alimentatie vragen als blijkt dat zij op het moment van de nihilstelling toch nog niet in staat is geheel in haar eigen levensonderhoud te voorzien (ondanks dat zij daar wel voldoende actie voor heeft ondernomen). Bij limitering eindigt de alimentatieplicht definitief.
Wilt u weten of uw partneralimentatie nog voldoet aan de wettelijke maatstaven en de ontwikkelingen in de jurisprudentie? Onze mediators en advocaten adviseren u graag over de mogelijkheden.
Kan ik mijn alimentatie verlagen? Neem contact op
